🌘 Podlewanie Malin Zimną Wodą

Roślina malina (łac. Rubus idaeus) Jest to pół-krzew rodziny Rubus z rodziny Pink. Rodzaj jest reprezentowany przez około sześciuset gatunków, z których wiele stało się znanych nawet w Starożytnym Świecie: po raz pierwszy w manuskryptach z III wieku pne wymieniono dzikie maliny. Kulturowa uprawa malin rozpoczęła się w Europie Zachodniej w XVI wieku. W dzikich malin zwykle rosną w lasach, wzdłuż rzek, ale przez wiele wieków, jest jednym z najbardziej popularnych i lubianych roślin ogrodowych. Dzisiaj, być może, nie ogród, które nie rosną maliny – smaczne i aromatyczne jagody, które jest niezbędne dla osoby spiżarni kwasy, minerałów i witamin. Dla wszystkich innych swoich niezaprzeczalnych zalet malin w ogrodzie jest skromny, może rosnąć i owocować nawet w gruzach, ale właściwa troska o nią pomoże Ci zwiększyć wydajność krzakami malin i chronić przed szkodnikami i dziś popularny ogrodników jak agrest, porzeczki, truskawki, truskawki, jagody i inne smaczne i zdrowe dla ciała ludzkiego go nie tylko na własne potrzeby, ale także na sprzedaż, dlatego jakość i ilość owoców malin ma ogromne znaczenie. Raspberry vulgaris to liściasty półkrzew osiągający wysokość od półtora do dwóch i pół metra. Drewniany korzeń maliny zarasta mnóstwem dodatkowych korzeni, w wyniku czego powstaje potężny rozgałęziony układ korzeniowy. Pędy wyprostowane, młode pędy malinowo trawiaste, soczyste, zielone, pokryte szarym nalotem i częstymi małymi cierniami. W drugim roku życia łodygi stają się zardzewiałe i stają się brązowe, a po owocowaniu więdną, ale w przyszłym roku na ich miejsce wyrastają nowe pędy. Liście malin są alternatywne, ogonki, owalny, kompleks, trzy rodziny jajowate liście, strona górna blaszki ciemnozielonego, dół – białawy powodu owłosienie. Białe kwiaty, o średnicy nie większej niż jeden centymetr, zbiera się w szczytowych szczotkach pachowych. Owoce, które zazwyczaj pojawiają się w drugim roku wzrostu – wtopiony kompleksu owoce pestkowe owłosione małej wielkości wszystkich odcieniach purpura żółtym lub czarnym i bordowym (w ezhevikoobraznyh odmian).Hodowcy usunęli plaster malinowy, zaczynając przynosić owoce w pierwszym roku i dając dwa zbiory na lato. Takie rodzaje malin, jak jeżyny i kumanyki, tworzą długie pędy, przez które są przymocowane do podparcia za pomocą kolców znajdujących się na pędach. Zielne gatunki malin są księciem i gorzkie. Uprawa i dbać o malin bez wyczerpując swoje problemy, ale przed angażują się w uprawie tego owocu na swojej stronie, trzeba nauczyć się agronomii wymogów kultury i nasze proste, ale nie dodatkowe wskazówki, jak sadzić maliny niż nawozić maliny jak rośliny maliny – ogólnie, jak uprawiać maliny w Kiedy sadzić Sadzenie malin na Sadzenie malin Opiekuj się malinami Opiekuj się malinami Podlewanie Przeszczep Reprodukcja Przycinaj maliny na Przycinanie malin Malina staje się Malina Antracnoza Obejrzyj wideo: Wszystko o uprawie malin (Część 1/2) – Uprawiamy BiznesKiedy sadzić może być sadzona jesienią (od września do października) i na wiosnę. Dla malin trzeba wybrać dobrze oświetlone dużo, bo to jagoda światło wymagające, a jeśli można umieścić go w cieniu, młode pędy są bardzo wydłużone i odcień wynika z owocami. W odniesieniu do składu gleby, a następnie każda klasa w tej sprawie swoje preferencje, ale większość z malin nadają lekki żyzna gleba, chociaż zazwyczaj rośnie na czarnej ziemi i wodoru, który jest optymalny dla malin, wynosi 5,7-6,5. Nie nadaje się do uprawy malin albo nizinny lub podwyższonych obszarów lub stromych zboczach, jak w dolinie i na nierównych miejsc terenowych często stagnacji wilgoć, a na wzgórzu do niej, wręcz przeciwnie, nie zabraknie wilgoci. Najlepiej sadzić maliny na płaskich lub lekko nachylonych miejscach. W jednym miejscu maliny mogą rosnąć od siedmiu do dziesięciu lat, a następnie będzie musiał zmienić swoje miejsce, ponieważ na taki okres czasu gleby pod maliny wyczerpany. Następnym razem na tej stronie będzie można sadzić maliny ponownie nie wcześniej niż za 5-7 lat. Silnie korzystne dla hodowli maliny obszary, w których przed rośnie psiankowatych (pomidory, ziemniaki, papryka). Najlepszymi poprzednikami są rośliny strączkowe lub malin na sadzenia malin, w zależności od pory roku nie zmienia się, ale są przygotowane do sadzenia wiosną i jesienią na różne sposoby. Wczesną wiosną wykopać doły o wymiarach 50x40x40 cm, układając wierzch, odkładając płodną warstwę. Odległość między jamkami w jednym rzędzie powinna wynosić co najmniej 50 cm, a między rzędami co najmniej półtora metra. Wierzchniej warstwy gleby zmieszać z nawozami i pokrywa część mieszaniny do dołu, a pozostałość opuścić następny każdej studzienki trzeba 10 kg kompost lub próchnicy, 50 g siarczanu potasowego, 400 g popiołu drzewnego i 100 g granulowanego superfosfat. Jeśli przed wyładunkiem mieszaniny w studzienkach będzie mieć czas oblepione rozsadzające jej miejsce w maliny dołu sadzonki do podstawienia nerki nieco poniżej powierzchni delikatnego rozprostowywania korzenie, wlać otwór glebą, zagęszczenie, następnie wokół sadzonki płytkiego odwiertu i napełnić wodą. Gdy woda jest wchłaniana, wlać otwór humus, suche wióry, słoma oraz cięte sadzonkę na wysokości 30 cm od części poziomej. Za kilka dni, jeśli w tym czasie nie będzie już deszczu, ponownie wylej sadzonki malin. Brak malin sadzenia sprężyny, które mogą być spowodowane warunkami atmosferycznymi pod koniec pomiaru czasu i wskaźnik przeżycia sadzonek jest znacznie zmniejszona. Dla malin sadzenia wiosną, można użyć zakupiony materiał rozmnożeniowy lub taki, który został wykopane jesienią i zimą przechowywane w malin roślina malinowa zaczyna się przygotowywać na półtora miesiąca przed sadzeniem. Ziemia wykopane do głębokości łopatą bagnetowym, usuwania chwastów i dodając jeden metr kwadratowy 2-3 wiadra zgnił obornik,200-400 g superfosfatu i 100-200 g siarczanu potasu – to opatrunek pozwala nie zrobić potasu i fosforu w glebie nawozów przez około pięć lat. Jeśli powierzchnia jest torfem, dodaj 4 wiadra piasku na metr kwadratowy. Optymalny czas sadzenia malin to koniec września lub początek października. Jesień wiosna sadzenie korzystne, ponieważ może to być powoli i sumiennie przygotować ziemię, a ponadto przed sadzonki mróz mają czas do podjęcia korzenia, a wiosną szybko zaczną się malinami dbać o maliny na wiosnę? Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, gdy śnieg topnieje – usunąć część zeszłorocznych liści, które mogą zimować szkodników i patogenów chorób wirusowych i grzybiczych. Raspberry laski potrzebują wsparcia, iw tym celu maliny sprężyna jest przywiązany do kraty. Uprawa malin na kracie w bardziej równomiernego oświetlenia krzewów słońce, ułatwia opiekę nad nimi, przyspiesza wzrost i dojrzewanie nowych kiełków. W celu stworzenia kraty, na początku i na końcu każdego rzędu w obie strony wykopane silnych fundamentów do sześciu metrów wysokości oraz ciągnięcia pomiędzy dwoma rzędami drucianej: – najpierw na wysokości 60-70 cm od ziemi, drugi – na wysokości 120 pięć metrów słupki są wkładane do gleby, nie pozwalając, by drut się zwisał. Pędy malin są podobne do wachlarzy ułożonych na drucie i związane sznurkiem. Dwa lata później dwa kolejne rzędy drutu są rozciągnięte między słupami: jeden na wysokości 30 cm od poziomu gruntu, drugi na wysokości półtora przyszłości troska o maliny to regularne pielenie, płytkie poluzowanie gleby wokół krzewów, a następnie mulczowanie, nawadnianie i nawożenie. Jak karmić maliny wiosną? Jeśli użyjesz nawozu fosforanowo-potasowego podczas sadzenia, nie będziesz mógł go przynieść przez kilka lat, ale przy nawozach azotowych będziesz musiał co roku karmić maliny. Karmienie malin na wiosnę składa się z wody rozpuszczonej w jednym wiadrze krowiego łajna w ilości jednej łopaty i 5 g saletry lub mocznika. Roztwór wlewa się pod każdy krzak pod koniec marca lub na początku kwietnia. Możesz użyć innych nawozów azotowych w tempie 20-25 g na metr kwadratowy. Nie zapomnij o poluzowaniu gleby na miejscu po się malinami po zbiorach, nadejdzie bardzo ważny czas: konieczne jest stworzenie krzewów malinowych dobrych warunków do zimowania, aby w przyszłym roku dać obfite która leżała na terenie całego sezonu letniego, powinny być usunięte i spalone wraz z szkodniki stentów, gleba powinna być starannie wykopane – nie głębiej niż 8-10 cm, co dwa lata, aby dobrze kopanie kompostu i popiołu z drewna .. Nawozy azotowe nie są przynoszone jesienią, mogą powodować silny wzrost młodych pędów, które później utracą liście, co może prowadzić do odmrożeń. Jeśli jest czas, aby w pełni nawozić ziemię, a następnie dokonać potasowe i fosforowe nawozy w głębokości rowka 15-20 cm, wykonane w odległości nie mniejszej niż 30 cm od krzaka. Dawka wynosi nie więcej niż 60 g superfosfatu i 40 g soli potasowej na każdy krzew. To nawożenie przyczyni się do układania pąków kwiatowych, co zwiększy przyszłe normalnych opadach nie ma potrzeby podlewania malin – malin w lecie, a wiosną trzeba podlewać tylko w przypadku suszy. Suchy czasu i gorący zwilżyć niezbędne maliny obficie przenoszono do warstwy gleby do głębokości 30-40 cm. Trzeba maliny wilgoci w maju przed kwitnieniem, jak również w trakcie wzrostu i dojrzewania owoców. Jednak najważniejszym dla podlewania roślin – podzimny bo jesień malinowy kładzie pąki wzrost pędów u nasady, a głębiej nasączone wilgotność gleby, lepiej perezimuet wilgotności gleby sposoby malin najbardziej odpowiedniego spadku: po pierwsze, jest to w znacznie większym stopniu oszczędza wodę w porównaniu do rowu nawadniania metody nawadniania lub nawadniania, a po drugie, woda idzie do korzeni już ogrzewany (podlewanie malinowy zimnej wody nie może być kategorycznie!) i, po trzecie, ziemia staje się wilgotna równomiernie. Nie zapominaj także, że ściółkowanie gleby w malinach zmniejsza potrzebę krzewów w nawilżaniu w okresie wiosenno-letnim 3-4 już, jak sadzić maliny. Przeszczepianie malin odbywa się na tej samej zasadzie co sadzenie pierwotne. Krzewy malin mają bardzo duży majątek. Spod płytkich korzeniach ziemi latem rośnie dużo pędów, zrazów, które mogą być wycięte z łopatą wraz z korzeni krzewu i przesadzają. Od starych, izrosshegosya krzew może być usunięty z łopatą wraz z korzeniami i grudki ziemi młodsza część, w której średnica łodygi nie będzie mniej niż jeden centymetr, a przeszczepione to wcześniej odcięte pędy sadzonek do wysokości 25 cm. Przeprowadzić przeszczep o każdej porze roku z wyjątkiem zimy , ale najlepiej zrobić to na nie malina rozprzestrzeniać po ogrodzie, na obwodzie maliny wykopanych w arkuszach ziemia łupków lub widać, sadzenie malin i jej opieki – jest skromny. To samo proste zajęcie polega na reprodukcji malin, zwłaszcza jeśli wiesz, jak to zrobić. Właśnie powiedzieliśmy ci o reprodukcji potomstwa. A teraz porozmawiajmy, jak rozmnażać maliny przez sadzonki. Wytnij w czerwcu w pochmurną pogodę z odrostów korzeniowych dwóch i trzech lat sadzonki malin 10-12 cm długości i dwóch lub trzech liści, umieścić je na ukorzeniania stymulator na pół, a następnie spadały w pojemniku przez pół litra mieszanki torfu i piasku pod film, utrzymując temperaturę w granicach 22-25 ºC i poziom wilgotności około 90%. Jeden miesiąc później, gdy sadzonki wzrośnie je delikatnie grudki ziemi przeniesiona na dużym pojemniku – minimalną wysokość 14 cm oraz objętość około piętnaście litrów. Kiedy się zakorzenić, stopniowo zaczynają przyzwyczajać je do powietrza zewnętrznego, a gdy są one przystosowane do środowiska, przeszczep do łóżka z obiektów szkoleniowych dla sadzonek, aby odcień, tak długo jak są one wygodne i zacząć ponownie rosnąć. Jesienią upuść je na stałe cięcie sadzonek jesienią, leczyć środkiem grzybobójczym przed chorobami grzybowymi, wlać torfu i umieścić go w piwnicy, piwnicy lub jakimkolwiek innym chłodnym miejscu, aż do wiosny do stratyfikacji, okresowo zwilżyć torfu. Na wiosnę posadzić sadzonki na łożu i ściółkować glebę wokół takie rodzaje malin, które się rozmnażają, jak jeżyny – ukorzenienie wierzchołka. Należą do nich aronia i purpurowe maliny. Kiedy, na początku jesieni hodowanego kiełkować zaczyna się wyginać na ziemię, liście na górze to płytkie, a ona przyjmuje formę pętli – w tym momencie i konieczne jest implant. Odetnij ten strzał "rączką", a otrzymasz materiał do sadzenia, który można ukorzenić za pomocą metody już maliny na malin na wiosnę obejmuje przycinanie zamrożone na zimowe pędy do zdrowej nerki, a także usuwanie chorych, połamanych i słabo rozwiniętych gałęzi. Na agrotechnicznych zasad Jeden metr maliny powinno być 15-10 pędy, więc krzewy zostają obcięte o 15-20 cm, ci, którzy najpierw zaczęły rosnąć, a reszta są usuwane. Nie martw się, że mniej pędów przyniesie mniej jagód, ale będą oczywiście przycinać jesienią, ale po zimie nadal trzeba usunąć zamrożone lub połamane gałęzie na krzakach. Ponadto słynny naukowiec Kazakov uważa, że to przycinanie wiosenne malin pomaga zwiększyć malin z reguły wycinane są dwuletnie pędy, z których zbiory zostały już zebrane, ponieważ w przyszłym roku nie przyniosą owoców. W każdym razie muszą zostać usunięte, więc po co odkładać je na wiosnę, zmuszając roślinę do zaopatrywania niepotrzebnych pędów w żywność? Usunięto wszystkie pędy owocowe. Jeśli uprawiasz odmiany bez malin, nie odkładaj przycinania na późną jesień – będziesz miał co jeszcze robić w tym czasie. Przycinaj maliny po zatrzymaniu owocowania, a ona skieruje wszystkie siły na wzrost młodych pędów, które przyniosą plony w przyszłym roku. Naprawione odmiany malin są ścinane po drugim zbiorze. Wszystkie obrzezane pędy powinny być spalone, aby zniszczyć owady, ich larwy i patogeny, które mogłyby w nich powiesz nam, co robić z malinami w przededniu zimy, pamiętaj,czego nie robić w każdym przypadku: związać i pozostawić na krzakach zima maliny na pniu – błędem, który mógłby doprowadzić do zamrożenia pąków kwiatowych, znajdujących się powyżej pokrywy śnieżnej. Krzewy malin powinny być zgięte do ziemi tak nisko, jak to możliwe i przymocowane w tej pozycji do dolnego drutu kratki. Usunąć liście z pędów, prowadzenie ręka w rękę w biegu od dołu do góry (ale nie odwrotnie, inaczej wpadniesz przez pąków kwiatowych!) Przygotowanie do malin zimowych ma jeden cel: maliny powinny znajdować się pod śniegiem. Jeśli pokrywa śnieżna nie wystarcza do pokrycia całego leżącego krzewu, będziesz musiał rzucać śnieg na o sadzeniu i pielęgnowaniu malin na jesieni, ale to nie wszystko. Należy dopilnować, aby zimujące maliny miały napływ powietrza – przebić lód uformowany na pokrywie śnieżnej. A jeśli w zimie nie ma śniegu, będziesz musiał pokryć maliny materiałem wierzchnim. Kiedy przychodzi wiosna, pokrywa jest usuwana, a Bush nie został podniesiony natychmiast: konieczne jest najpierw określić, który z pędów uszkodzonych przez zimę, a ich pozbyć, a dopiero potem podnieść overwintered gałązki i zabezpieczyć je do staje się którzy uprawiają maliny na swoich stronach często pytają, jakie środki podjąć, aby chronić je przed chorobami. Tutaj, na przykład, dlaczego malina zmienia kolor na żółty, lub raczej żółty i spaść z liści? Jeśli malina zmieni kolor na żółty, dotknie ją jedna z trzech chorób – rdza, rak korzeni lub chloroza. Rak korzeni jest nieuleczalny i objawia się jako wzdęcia na korzeniach, bez smaku jagody, zbyt krótkie pędy i żółknięcie, a następnie opadające liście. Dotknięte krzaki muszą być wykopane i spalone, ale w miejscu, w którym rosły, nie sadzić niczego przez co najmniej osiem lat. Rdza jest również zjawiskiem nieprzyjemnym – od maja liście maliny wysychają, żółkną i opadają, pędy pokryte są ciemnymi owrzodzeniami. Choroba ta w zaawansowanym stadium wymaga również usunięcia z miejsca zakażonych krzewów z obowiązkowym spalaniem, ale jeśli natychmiast przeoczysz, leczenie malin może być wspomagane przez 1% roztwór płynu Bordeaux. Chloroza jest chorobą wirusową, która najczęściej rozprzestrzenia mszyce. To z mszycami musimy najpierw walczyć. Chora roślina różni się od innych mniejszymi i zdeformowanymi liśćmi, nierozwiniętymi pędami, jagody na takich krzakach stają się suche i niezdatne do chloroza nie powoduje mszyc, ale brak mikroelementów w glebie, podlewanie malin zimną wodą, zbyt duża wilgotność gleby lub zbyt zasadowa reakcja gleby na miejscu. Dowiedz się, które z przyczyn doprowadziły do chlorozy i ją przyczyną wysychania liści może być niewystarczające lub przedwczesne podlewanie, ponieważ roślina malin jest higrofilna. Ale jeśli podlewanie jest OK, sprawdź martwe liście, a jeśli je znaleźć zgęstnieje, a następnie uderzył w Midge krzak, który jest oddanie larwy na liściach malin, tworzy taki pogrubienie – Galowie. Wszystkie dotknięte łodygi muszą być przycięte do korzeni, nie pozostawiając pniaków i zniszczone. Liście wyschły i ze względu na chorobową chorobę grzybową purpurę, począwszy od pojawienia się czerwono-brązowych plam na liściach, które następnie wysychają. Możliwe jest zwalczanie tej choroby poprzez rozpylanie malin po zbiorach z cyrkonią. Suszone pędy należy przyciąć do korzenia natychmiast po wykryciu choroby, nie czekając na nie suche liście i malina, szare plamy z czerwoną obwódką powstają na liściach i łodygach końców matrycy, masz do czynienia z choroby grzybowej antraknozę, wpływając malin w lecie puszki antraknozowej, sadzenia odpornej na odmiany grzybów, usuwania i niszczenia zainfekowanych obszarów rośliny. Zabij patogennego grzyba, spryskując maliny roztworem maliny: mszyce, przędziorków pająków, bieługi i trzody karmazynowe rzęsy żółciowe, ryjkowiec, galaretka malinowa, chrząszcz malinowy i mucha malinowa. Raspberry chrząszcz żółto-brązowy kolor wpływa kwitnienia malin owad zjada kwiaty, pąki i liście, a samica składa jaja w kwiatach, a następnie jedzą larwy zbiorów. Zniszcz agrofaga, potrzebuj roztworu nitrafeny natychmiast po stopieniu śniegu, a następnie, podczas kwitnienia czereśni – phytophythm. Malinowa mucha składa jaja w kątach wierzchołkowych liści, a wykluwane larwy pożerają pędy malin od środka. Pędy i kalafiorowe muszki żółciowe i orzech malinowy składają jaja młodym pędom, które następnie będą karmione larwami. Ślady życia mszyc – spadzi na liściach i pędach malin, skręconych liściach, zdeformowanych pędach. Ponadto, jak stwierdziliśmy, mszyce są nosicielami chorób. Pająki żywią się sokiem roślinnym, infekując je zarodnikami szarej zgnilizny i infekcjami wirusowymi. Żeński zwijacz składa jajka w pąkach kwiatowych malin i jednocześnie gryzie osoba może zniszczyć do pięćdziesięciu kwiatów. Środkiem do zwalczania tych wszystkich owadów jest posypywanie malinami aktynicznymi lub karbofosowymi na początku wiosny i po zbiorach. A jako środek zapobiegawczy, skorzystaj z porady: szkodniki i choroby malin nie sprawią ci kłopotu, jeśli będziesz postępował zgodnie z zasadami agrotechniki uprawy malin niezmiennie i na malin są podzielone na tradycyjne, duże i powtarzające się. Tradycyjne odmiany są niezawodne, mają wysoki stopień przystosowania do warunków glebowych i klimatycznych, ale nie mają wysokiej wydajności. Odmiany o dużych owocach mają najbardziej pachnące i duże jagody, a ich pędy są dobrze rozgałęzione, co przyczynia się do wyższej wydajności. Naprawione maliny owocują dwa razy w roku, a owocowanie kończy się tylko silnymi mrozami. Odmiany wszystkich tych gatunków różnią się z kolei warunkami owocowania, jakością smaku, kolorem jagód, a także odporności na szkodniki i dojrzewanie odmian malin:– Kaskada – średniowobiały, lekko odrapany krzew o wysokości do dwóch metrów, owoce o wadze do trzech i pół gramu,forma taconic, słodko-kwaśna, ciemnoczerwona. Nie toleruje suszy, ma wpływ na plamienie;– Cumberland – czarny malina owoc wadze do 2 gramów krzaka do dwóch metrów, łukowato wygięte pędy, odrostów korzeniowych nie tworzy. Umiarkowanie zimowe, odporne na choroby i szkodniki;– Złoty Giant – żółta malina, wysokowydajne, duże jagody – waga jagód od 8 do 14 g, zimotrwalosc;– Vega – tuleja do dwóch i pół metra wysokości, duża ilość maloshipovatyh pędy, jagody tupokonicheskoy postać purpurowy kolor, około 4 g masy ciała, kwaśny smak. Odmiana jest odporna na zimę, jest odporna na choroby grzybowe;– Glen Ampl – Angielska odmiana. Potężna roślina, której pędy osiągają trzy i pół metra wysokości, dobrze rozgałęzia się. Odmiana zimę, odporna na choroby i szkodniki, wysoko wydajnych – hektar może gromadzić się do 15 ton stałych owoców ma kształt okrągły stożkowy, jasny kolor czerwony, waga do 4 latStopnie późnej dojrzałości:– Rubin – krzew wysokości i 180 cm pędy z licznymi krótkimi ciemnymi fioletowymi kolce, jagody o wadze 3,5 g kształt tupokonicheskoy, jasnoczerwony, Class winterhardy ale wpływ antraknoza;– Mirage – średniej wielkości krzew z miękkimi, małymi, krótkimi kolcami o ciemnoczerwonym kolorze, duże jagody – do 6 g wagi, wydłużona forma, czerwony. Odmiana jest odporna na choroby i szkodniki;– Metropolitan – kompaktowy pionowy krzew o wysokości do dwóch metrów z dużymi czerwonymi jagodami o wadze do 8 gramów. Wydajność – do czterech kilogramów pachnących jagód z krzaka. Odmiana jest odporna na zimę, odporna na choroby;Rodzaje rodzaju naprawy:– Pomarańczowy cud – pomarańczowa malina o wysokich walorach smakowych, waga wydłużonych, błyszczących jagód wynosi 7-9 g, smak jest słodki i kwaśny. Odmiana jest odporna na choroby grzybowe i szkodniki;– Apricot – złoty malinowy o delikatnym aromacie, jagody w formie tutejszej o wadze do 3,5 g;– Mulattos – bogata odmiana owoców z błyszczącymi okrągłymi owocami o słodko-kwaśnym smaku, ciemno wiśniowa, o wadze do 4 g. Odmiana bardzo odporna na szkodniki i choroby grzybowe;– Diamond – odmiana o wysokiej wydajności, która może dostarczyć do trzech kilogramów jagód z buszu. Jagody są duże, ważą do siedmiu gramów, mają kształt stożkowaty, rubinowy kolor z jasnym połyskiem, smak słodkich i kwaśnych jagód, uprawy malin malinowych – sadzenie i pielęgnacjaMalin owoce zawierają fruktozę, kwasy organiczne – kwas cytrynowy, jabłkowy, winowy, askorbinowy, kwas mrówkowy, heksanowy, oraz witaminy i składniki mineralne – magnezu, żelaza, potasu, wapnia i fosforu. Malina jest od dawna stosowana jako lek na przeziębienia, parząca herbatę z suszonych jagód, używająca go w postaci dżemu lub tartego z cukrem. W przeciwieństwie do innych jagód, maliny nie tracą swoich właściwości leczniczych po obróbce cieplnej. Napar i wywar z liści malin jest zalecany w leczeniu kaszlu i bólu gardła, infuzji kwiatów i liści – chorób ginekologicznych i hemoroidy. Preparaty kwiatów, owoców i liści malin mają przeciwmiażdżycowe, przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, działanie przeciwutleniające i są stosowane w leczeniu przeziębienia, miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, niedokrwistość, zaburzenia rytmu serca, chorób wschodnia używa leków z malin do leczenia niepłodności i impotencji trądzik, wysypki i stany zapalne skóry erysipelatous użytku napar z liści malin – przetrzeć skórę, aw powiek i spojówek wlewu zrobić balsamy do z korzeni malinowych zatrzymuje krwawienie z nosa i hemoroidów, leczy ropne zapalenie ostatnio specjaliści z University of Clemson przeprowadzili badania, które pomogły odkryć kolejną wspaniałą właściwość malin. Nadanie zwierząt doświadczalnych z rakiem, ekstrakt z malin, okazało się, że 90% komórek nowotworowych pod wpływem leku zmarł – nie znany przeciwutleniacz nie jest zdolny do tych wyników. I z guza może poradzić sobie z wszelkiego rodzaju ci, którzy zdecydowali się wystąpić właściwości lecznicze malin na siebie, należy wiedzieć, że jest przeciwwskazany w okresie zaostrzenia choroby wrzodowej żołądka, dwunastnicy i żołądka, a także u pacjentów z dną moczanową, zapalenie nerek, oraz wideo: Wszystko o uprawie malin (Część 1/2) – Uprawiamy Biznes

Poprzez hodowlę o dużych owocach odmiany malin, która jest odmianą Patricia, była dziełem angielskiego naukowca-hodowcy D. Jenningsa. Udało mu się, na podstawie genetyki, poprzez eksperymenty selekcyjne, wyhodować nowe odmiany o dużych owocach i wysokiej wydajności. aganowa84, 2015-08-11 09:11, napisał: A może by ktoś pomyslał o innych, że np dzieci nie ma w czym wykąpać albo wody na zupę brak - a nie lać pod maliny , żeby kasę wziąć..:0 Ja wszystko rozumiem że z czegoś trzeba żyć itp,, sam mam maliny, ale myslę o innnych i nie zamierzam ich podlewać, bo np. wczoraj od 21 wody u nas brak ( okolice Nałęczowa). Pzdr l;ejących masowo pod maliny - kupicie mi wodę z Biedronki na zupę dla dziecka..... A może ktoś by POMYŚLAŁ? Tak ogólnie? W ogóle pomyślał? A może on bierze wodę ze swojego stawu? Albo ze studni głębinowej? Albo z innego źródła? A nie z wodociągu? Jak się sadzi i chce się coś z tego mieć to trzeba także myśleć o tym że może przyjść susza i trzeba będzie nawadniać Z WŁASNYCH ŹRÓDEŁ. A nie nawalić hektary i "jakoś to będzie"... Co do samego podlewania - nie podlewajcie chociaż w te największe upały. Czekajcie do wieczora i wodę puszczajcie na noc bo pogotujecie je zywcem w tej temperaturze...

Podlewanie roślin zimozielonych przed zimą jest szczególnie ważne, gdy jesień jest sucha i słoneczna, a zima mroźna. Rośliny zimozielone najlepiej podlewać od końca października raz na tydzień/dwa tygodnie. Gdy przez kilka dni temperatura będzie ujemna przestajemy podlewać rośliny, by ich nie zmrozić. Rośliny rosnące w

Bez wody życie w ogrodzie nie mogłoby istnieć. Zapewnia ona prawidłowy wzrost i rozwój roślinom. W naszym klimacie zdarzają się dłuższe okresy bez opadów deszczu, a wtedy to my musimy pomóc przetrwać naszym roślinom, dostarczając im odpowiedniej ilości wody. Nawadnianie zarówno roślin, jak i trawnika jest ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym i w dużym stopniu wpływa na kondycję i wygląd naszego ogrodu. Dostarczenie odpowiedniej ilości wody ma również duże znaczenie przypadku ogrodów warzywnych i sadów, wpływa na obfitość plonu oraz smak warzyw i owoców. Woda do podlewania Wodociąg Jeżeli do podlewania ogrodu używamy wody z wodociągu, warto pomyśleć o ograniczeniu kosztów, które w upalne lato mogą być duże. Do podlewania ogrodu zużywamy wówczas sporo wody, dlatego dobrze jest zamontować dodatkowy podlicznik ogrodowy, dzięki któremu za wodę, która zostanie zużyta do podlewania ogrodu, nie będzie naliczana opłata za ścieki. Należy wtedy zgłosić do zakładu wodociągów i kanalizacji chęć założenia takiego licznika - można w ten sposób zaoszczędzić nawet 60% kosztów. Studnia Jeżeli mamy duży ogród i zużywamy do jego podlewania spore ilości wody, dobrym rozwiązaniem może być wykonanie studni. W zależności od warunków gruntowych i wodnych może to być studnia wiercona lub głębinowa. Studnia wiercona z pompą ssącą sprawdzi się, jeśli woda na terenie naszego ogrodu znajduje się nie głębiej, niż 7 metrów poniżej terenu. Jednak czasem, zwłaszcza latem, w dłuższych okresach bez deszczu, poziom wód gruntowych nieco się obniża i może się zdarzyć, że w pewnym momencie wody będzie mniej, niż potrzebujemy. Z tego względu studnia głębinowa jest pewniejsza, bo może dostarczać nam wodę z dużo większej głębokości, nawet do kilkudziesięciu metrów, tak więc wahania poziomu wód powierzchniowych nie mają na nią wpływu. Tego rodzaju studnia zbudowana jest z kilku kręgów betonowych oraz stalowych rur, w których umieszczona jest pompa głębinowa. Pompa zasilana jest prądem i dopiero po jego włączeniu zaczyna tłoczyć wodę. Rury zwykle prowadzone są już poniżej poziomu przemarzania gruntu, więc z wody z takiej studni korzystać można cały rok. Na końcu węża, którym dostarczana jest woda, warto zamontować zbiornik przeponowy, dzięki któremu możemy na bieżąco korzystać z wody. Gdy ciśnienie w zbiorniku spada, specjalny czujnik daje sygnał, pompa uruchamia się i pompuje wodę do momentu, gdy ciśnienie w hydroforze osiągnie odpowiednią wartość. Deszczówka Jeżeli chcemy ograniczyć zużycie wody z wodociągu, a nie mamy możliwości wykonania studni w ogrodzie, możemy wykorzystać do podlewania wodę deszczową. Tym bardziej, że jest ona miękka i dzięki temu bardzo dobra do podlewania nie tylko roślin w ogrodzie, ale i w domu. Do jej gromadzenia można użyć różnego rodzaju zbiorników. Najczęściej w przydomowych ogrodach do zbierania deszczówki używane są naziemne pojemniki drewniane lub plastikowe, o różnej pojemności. Zbiorniki takie muszą być nieprzezroczyste, żeby woda była chroniona przed światłem i nadmiernym nagrzewaniem. Zabezpieczy to gromadzoną wodę przed szybkim namnożeniem się glonów i zazielenieniem. Pojemniki z pokrywą mogą być tak podłączone do rynny, że woda specjalnym przewodem wpływa prosto do zbiornika. Zbiorniki bez pokrywy powinny być na wierzchu zabezpieczone w taki sposób, by do środka nie mogły przedostać się liście czy owady. Można do tego celu użyć plastikowej siatki z drobnymi oczkami. Zbiorniki naziemne można wyposażyć w pompę, którą podłączamy bezpośrednio do węża z odpowiednią końcówką zraszającą. Pompa jest też przydatna, gdy chcemy napełnić konewkę. Jeśli nie chcemy montować pompy, warto wybrać zbiornik ze specjalnym kranikiem, który ułatwia nabranie wody do wiadra czy konewki. Innym rodzajem zbiorników na wodę deszczową są te umieszczone pod ziemią. Są one zwykle większe od zbiorników naziemnych, o pojemności nawet do kilku tysięcy litrów. Takie zbiorniki sprawdzą się w bardzo dużych ogrodach lub tam, gdzie nie ma możliwości ustawienia na działce zbiornika naziemnego. W przypadku zbiorników podziemnych należy zwrócić uwagę na poziom wód gruntowych, który nie może być wtedy zbyt wysoki. Warstwa ziemi nad zbiornikiem też nie powinna być zbyt duża - maksymalnie około 50 cm. W zbiorniku podziemnym należy umieścić pompę, która będzie pompowała wodę na powierzchnię. Zbiorniki takie mogą być wyposażone w dodatkowe akcesoria, ułatwiające korzystanie z wody deszczowej, na przykład filtry zatrzymujące liście i inne zanieczyszczenia albo zabezpieczenia, które w przypadku przepełnienia zbiornika skierują nadmiar wody do gruntu lub do kanalizacji. Właściwości Z podanych powyżej rodzajów wody deszczówka jest jej najbardziej ekonomicznym źródłem. Podlewanie wodą opadową jest korzystniejsze dla roślin niż nawadnianie wodą z sieci wodociągowej czy ze studni. Woda wodociągowa zwykle zawiera chlor, który może szkodzić roślinom, ponieważ przy bezpośrednim podlewaniu niszczy znajdujące się na nich mikroorganizmy. Żeby ją odchlorować, należałoby pozostawić ją do odstania na minimum 48h, co nawet przy niewielkim ogrodzie byłoby trudne do wykonania. Zawiera też zwykle rozpuszczone sole różnych pierwiastków (na przykład wapnia, magnezu czy żelaza), przez co jest twarda. Roślinom dużo bardziej służy woda miękka. Woda z sieci ma odczyn zasadowy, przez co nie bardzo nadaje się do podlewania roślin kwaśnolubnych. Woda wodociągowa, podobnie jak woda ze studni, jest zimna, co przy bezpośrednim podlewaniu nie jest dobre dla roślin. Deszczówka ma zwykle temperaturę powietrza, a jej skład zależy od czystości powietrza w miejscu opadu. Zawiera dużo gazów (tlenu, azotu, dwutlenku węgla), może też zawierać sadze, pyłki roślinne czy mikroorganizmy. Na pewno korzystanie z wody wodociągowej czy ze studni jest wygodniejsze, bo jest ona dostępna zawsze, ale mimo to warto też zbierać deszczówkę, bo dzięki swoim właściwościom korzystnie wpływa ona na wegetację roślin, a nam pozwala zmniejszyć nieco koszty podlewania ogrodu. Zasady podlewania Wybierając rośliny, zwróćmy uwagę na to, czy ich wymagania siedliskowe są takie, jak warunki w naszym ogrodzie. Jeśli uda nam się odpowiednio dobrać roślinność, pielęgnacja ogrodu będzie łatwiejsza. Rośliny dobrze się ukorzenią, będą zdrowe i silne, a przez to mniej wrażliwe na okresowy brak wody. Dzięki temu ograniczymy ilość wody zużywanej do nawadniania ogrodu. Różne gatunki roślin mają różne potrzeby wodne. Najbardziej wrażliwe na brak wody są gatunki korzeniące się płytko, zarówno jednoroczne (i warzywa, i kwiaty), jak i wieloletnie (między innymi azalie, różaneczniki, hortensje czy borówka amerykańska). Najlepszą porą na podlewanie ogrodu jest wczesny ranek lub późne popołudnie. Temperatura nie jest wtedy zwykle zbyt wysoka, więc nie ma dużych strat spowodowanych parowaniem i transpiracją, ale jest na tyle ciepło, że rośliny po podlaniu szybko wyschną. Ważne jest, by nie podlewać roślin w pełnym słońcu - może wówczas dojść do ich poparzenia. Nie podlewajmy też roślin zbyt późno, bo jeśli nie zdążą obeschnąć przed nocą, później długo pozostaną wilgotne, co sprzyja rozwojowi różnego rodzaju chorób grzybowych. Rośliny lepiej jest podlewać rzadziej i obficie, niż często niewielkimi ilościami wody. Młode, świeżo posadzone rośliny przyzwyczajone do częstego podlewania korzenią się płytko i w przypadku okresowego braku wody szybko przesychają i marnieją. Rośliny starsze, już ukorzenione, również podlewajmy rzadziej, ale dużą ilością wody. Wtedy mamy pewność, że woda wsiąknie w glebę odpowiednio głęboko i dotrze do korzeni roślin. Trzeba jednak również pamiętać, żeby nie podlewać nadmiernie roślin, bo może to spowodować nadmierne wypłukiwanie składników w głąb gleby, gdzie nie są już dostępne dla roślin. Częstotliwość podlewania zależy również od rodzaju gleby w naszym ogrodzie. Rośliny, które rosną na glebach lekkich i przepuszczalnych, muszą być nawadniane częściej niż te rosnące na glebach gliniastych, bardziej zatrzymujących wodę. Mając w ogrodzie glebę lekką i piaszczystą, warto pomyśleć o poprawieniu jej pojemności wodnej - można dodać do niej obornika lub kompostu, co wzbogaci ją w materię organiczną i dzięki temu zwiększy jej wodną pojemność. Warto również ściółkować glebę, bo ściółka spowalnia parowanie wody z gleby. W podobny sposób działają również różnego rodzaju agrotkaniny i agrowłókniny. Na rynku ogrodniczym są również dostępne różnego rodzaju hydrożele. Są to substancje magazynujące wodę, które dodane do gleby zatrzymują w niej wodę i ułatwiają korzystanie z niej roślinom. Rośliny najlepiej podlewać delikatnym strumieniem wody. Jest to dla nich dużo bardziej korzystne, niż gwałtowne zalanie dużą ilością wody, natomiast wymaga sporo czasu, którego zwykle nam brakuje. Warto wtedy pomyśleć o stacjonarnych zraszaczach lub automatycznej instalacji nawadniającej.

Tłumaczenie hasła "podlewanie" na ukraiński . полив, поливання to najczęstsze tłumaczenia "podlewanie" na ukraiński. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Po 27 latach siania i podlewania bracia zaczęli w końcu zbierać owoce swej pracy w Islandii. ↔ Після 27 років насаджування і поливання ісландські брати зрештою

Uprawa malin w ogrodach przydomowych i działkowych przynosi wiele korzyści. Owoce malin są bardzo zdrowe, nadają się do spożycia na surowo jak i na przetwory. Co zapewni nam powodzenie w uprawie malin? Zobacz jak wybrać najlepsze odmiany malin do uprawy amatorskiej na działce lub w ogrodzie przydomowym oraz dowiedz się jak wygląda pielęgnacja malin, ich sadzenie, nawożenie i cięcie, bardzo ważne dla utrzymania zdrowia krzewów malin i ich obfitego owocowania. Uprawa malin w ogrodzie przydomowym lub na działce nie sprawi wiele problemu o ile dla roślin znajdziemy miejsce słoneczne z wilgotną, żyzną i jednocześnie odpowiednio przepuszczalną glebą o odczynie lekko kwaśnym Uprawiane w ogrodach odmiany malin to krzewy, wywodzące się od gatunku - malina właściwa (Rubus idaeus), należącego do rodziny różowatych (Rosaceae). W stanie dzikim występuje niemal w całej Europie i części Azji. Preferuje rozmaite siedliska - zbocza gór, obrzeża lasów, zarośla łąkowe itp. Malina jest jednym z popularniejszych owoców, dlatego ludzie szczególnie upodobali sobie jej uprawę. Uprawa malin Pod uprawę malin należy przeznaczyć miejsce słoneczne. Rośliny te najlepiej czują się na równinach lub lekkich stokach osłoniętych od silnych wiatrów. Maliny preferują żyzne, bogate w składniki odżywcze gleby, jednocześnie przepuszczalne i lekko kwaśne. Uprawa malin najlepiej udaje się na glebach dość wilgotnych ale nie podmokłych. Nie należy uprawiać malin na terenach zalewowych (nawet na krótki okres), a także na terenach gdzie woda gruntowa jest bardzo wysoko. Rośliny te nie lubią też gleb zbyt piaszczystych. Sadzonki malin możemy oczywiście kupić (są dość tanie) ale warto upewnić się czy ktoś znajomy nie ma w swoim ogrodzie interesującej nas odmiany. Maliny bardzo łatwo wytwarzają odrosty korzeniowe, które wyciąga się z ziemi i odcina od rośliny matecznej. Jest to prosty i niezawodny sposób na rozmnażanie malin w uprawach malin najlepiej przeprowadzić późną jesienią lub wczesną wiosną, przy czym na terenach o srogich zimach korzystniejszy jest termin wiosenny, gdyż unika się ryzyka przemarznięcia, szczególnie jeśli zima będzie bezśnieżna. Należy jednak pamiętać, że krzewy sadzone wiosną wymagają obfitszego nawadniania. Rośliny należy sadzić płytko, najlepiej 2-3 centymetry głębiej niż rosły w mateczniku. Po posadzeniu koniecznie należy ubić ziemię w około rośliny co ułatwi podsiąkanie wody, należy też obficie podlać malinę. Na koniec ucinamy pęd nowo posadzonej rośliny ok. 10 - 15 cm nad ziemią. Jeżeli sadzimy maliny jesienią, należy pamiętać o uformowaniu u podnóży krzewów kopczyków z ziemi, co zapobiegnie przemarznięciu systemu korzeniowego. Przy sadzeniu malin należy też pamiętać o zachowaniu odpowiednich odległości pomiędzy krzewami. Najlepiej rozstawić rośliny co 0,5 m w rzędzie i co 2,0 m między rzędami. Najpopularniejszym sposobem prowadzenia malin jest uprawa maliny w szpalerze przy drutach, na których rozpięte są pędy krzewów. Pielęgnacja malin jest wtedy znacznie prostsza. Owoce malin są bogate w składniki odżywcze. Można je spożywać na surowo lub przeznaczyć je na przetwory W uprawie malin bardzo ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest nawadnianie. Rośliny, które wytwarzają dużo owoców, potrzebują dużo wody. Najlepszym rozwiązaniem dla tego problemu jest założenie instalacji nawadniającej, a dokładniej linii kroplującej. Dzięki temu malina będzie dostawać regularnie wodę, co pozwoli jej bujnie rosnąć i obficie owocować. Nawożenie malin jest również jednym z ważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych w uprawie malin. Zabiegi związane z nawożeniem rozpoczyna się jeszcze przed sadzeniem malin, przekopując glebę z obornikiem. W kolejnych latach uprawy rodzaj nawozu różni się w zależności od pory roku. Wczesna wiosną maliny nawozić należy nawozem wolno uwalniającym azot, należy o tym pamiętać zwłaszcza w pierwszych latach po posadzeniu malin. Następnie w maju i czerwcu należy użyć saletry amonowej, którą stosujemy 2 do 3 razy. Kilkuletnią uprawę malin jesienią należy nawieść nawozami mineralnymi bogatymi w potas i magnez. Pielęgnacja malin jesienią - sadzenie, nawożenie, cięcie, opryski Jak powinna wyglądać pielęgnacja malin jesienią aby rośliny za rok obficie owocowały? Wyjaśniamy jakie są najważniejsze zabiegi w uprawie malin w okresie jesiennym, w jaki sposób prawidłowo przeprowadzić sadzenie, nawożenie oraz cięcie malin, a także jakie opryski warto wykonać aby krzewy były zdrowe i silne. Więcej... Cięcie malin Cięcie malin to jeden z trudniejszych zabiegów pielęgnacyjnych dla początkujących hodowców. Tymczasem jest to zabieg bardzo prosty jeżeli tylko zastosuje się wszystkie zalecenia. Warto poznać zasady cięcia malin, gdyż prawidłowo wykonane nie tylko poprawia plenność krzewu ale też zapobiega nadmiernemu ich zagęszczeniu i rozwojowi chorób, takich jak zamieranie pędów malin czy szara malin rosnących przy słupkach Tego rodzaju prowadzenie malin nadaje się szczególnie dla małych ogrodów, gdzie brak jest miejsca na rozpinanie szpalerów z drutem. W takim wypadku należy po owocowaniu usuwa się wszystkie owocujące pędy, zostawiając maksymalnie 5 młodych pędów, na których w przyszłym roku wykształcą się owoconośne rozgałęzienia. Warto pamiętać o ściółkowaniu gleby w około palika z maliną (promień 40cm) aby zapobiec zarastaniu przez chwasty. Cięcie malin w szpalerze z drutem Po zebraniu owoców wycina się pędy, na których były owoce, zostawiając najsilniejsze tegoroczne młode pędy, które przywiązuje się delikatnie do pierwszego drutu rozpiętego na wysokości ok 1,0m. Należy wybrać tylko najsilniejsze pędy. Po przywiązaniu ich do drutu należy przyciąć je do wysokości ok. 1,2 malin powtarzających owocowanie Maliny, które owocują podwójnie należą do odmian Polana, Polka i Poranna Rosa. Odmiany malin powtarzających owocowanie najlepiej jest prowadzić przy szpalerze z drutu rozpiętego na 1,0m wysokości. Chcąc uzyskać jak najlepszy wzrost i piękne owoce należy wszystkie zeszłoroczne pędy wycinać na wiosnę, w ten sposób nowo wykształcone pędy dadzą jesienią dorodne owoce. Jak i kiedy przycinać maliny Maliny to krzewy owocowe wymagające regularnego cięcia. Przycinanie pędów malin wpływa korzystnie na plonowanie i ułatwia zbiór owoców. Zobacz kiedy przycinać maliny, czym różni się przycinanie malin owocujących raz w roku od malin powtarzających owocowanie oraz kiedy po raz pierwszy przycinać maliny po posadzeniu. Więcej... Odmiany malin Wybór odmian malin jest stosunkowo duży. Jednak aby w warunkach uprawy amatorkiej w ogrodzie przydomowym lub działkowym uzyskać jak najlepszy efekt, warto jest się trzymać tych najbardziej sprawdzonych odmian malin o polskim rodowodzie. Są one zazwyczaj mniej kłopotliwe oraz mrozoodporne. W uprawie amatorskiej najczęściej spotykane są tradycyjne odmiany malin, które wydają owoce od lipca do sierpnia. Owoce tych odmian łatwo dają oddzielać się od szypułek. Rzadziej spotykane są maliny powtarzające owocowanie, u których zbiór trwa od końca sierpnia aż do jesiennych przymrozków. Maliny powtarzające owocowanie tylko w teorii wydają się ciekawym rozwiązaniem, jednak w rzeczywistości lepiej jest decydować się na jeden plon, ale za to duży, zamiast drobniejszych plonów dwa razy w roku. Plenność malin powtarzających jest ograniczona, a owoce trudniej odrywają się od szypułek. Odmiany malin zółte i czerwone Malina 'Beskid' Odmiana maliny o silnym wzroście, obficie owocuje wyłącznie na dwuletnich pędach. Owoce duże, wydłużone. Rzadko gniją. Pierwsze owoce dojrzewają w połowie lipca. Odmiana rzadko atakowana przez szkodniki i średnio podatna na choroby 'Polana' Posiada średnią siłę wzrostu, ale daje dużo odrostów korzeniowych. Odmiana maliny owocująca dwukrotnie na pędach jednorocznych i dwuletnich. Jednak dla lepszych owoców zaleca się jedynie zbiór jesienny. Odmiana o wysokiej odporności na choroby i szkodniki 'Polka' Wydaje liczne odrosty korzeniowe, wzrost średni. Owocuje na pędach tegorocznych i dwuletnich (jak odmiana Polana), ale zaleca się jedynie zbiór jesienny. Podatność na choroby - 'Poranna Rosa' Odmiana średnio plenna, powtarzająca owocowanie. Owocuje na pędach dwuletnich w lipcu, a następnie na pędach tegorocznych od początku września do końca wegetacji. Odmiana ta jest mało wrażliwa na choroby grzybowe pędów i białą plamistość liści, a owoce mało podatne na czarnaPoza wymienionymi wyżej tradycyjnymi odmianami malin, warto zainteresować się także maliną czarną. Owoce czarnej maliny mają aż 5 razy większą moc usuwania z organizmu ludzkiego wolnych rodników niż tradycyjne maliny czerwone. Wykazują silne działanie antybakteryjne i antynowotworowe, zapobiegają procesom starzenia i chorobom cywilizacyjnym. Nadają się do bezpośredniego spożycia jak i na spotykana czarna malina to odmiana 'Bristol', owocująca na pędach dwuletnich, niestety podatna na choroby grzybowe i wirusowe malin. Coraz częściej można też spotkać nowszą polską odmianę 'Litacz' oraz odporną na choroby i przemarzanie czarną malinę 'Jewel'. Mam nadzieję, że pojawienie się nowych odmian, przydatnych do uprawy w naszym klimacie, wpłynie na wzrost popularności czarnej maliny, bo naprawdę warto korzystać z walorów jej owoców. Opryski malin. Kiedy i czym pryskać maliny? Opryski malin przeprowadzone w odpowiednim terminie za pomocą sprawdzonych preparatów sprawią, że owoce będą dobrej jakości, a krzewy nie będą zamierać. Wyjaśniamy zatem kiedy i czym pryskać maliny. Obok zalecanych środków ochrony roślin podpowiadamy jakie są ich ekologiczne zamienniki. Więcej... Zbiór i zastosowanie malin Maliny zbiera się bez szypułek, gdy owoce są dobrze wybarwione, miękkie i suche. Zbiór malin to jedna z przyjemniejszych rzeczy jakie wykonuje się latem w swoim ogrodzie. Każde dziecko uwielbia zrywać owoce malin prosto z krzewu. Warto więc przyłożyć nieco więcej pracy do pielęgnacji aby zbieranie malin było naprawdę to jedne z szerzej wykorzystywanych owoców w naszej kuchni. Robimy malinowe przetwory, pieczemy wspaniałe ciasta z malinami. Sok z malin to prawdziwy rarytas na każdym stole. Szczególnie domowe soki z malin są niezwykle cenione przez członków rodziny. Maliny, malinowe dżemy, soki z malin są doskonałym dodatkiem do każdych deserów! Zarówno owoce jak i liście malin są też ważnym surowcem zielarskim. Opracowano na podstawie: Jan Grąbczewski, Wiesław Szydło, Magdalena Tomżyńska, Danuta Ulińska, Katalog roślin, Agencja Promocji Zieleni Sp. z , Warszawa 2011, s. 282-283; Haas Hansjorg, Cięcie roślin, Delta W-Z, Warszawa 2004; Wielka ilustrowana encyklopedia roślin ogrodowych, Reader's Digest Przegląd Sp. z Warszawa 2004, s. 726. Zobacz również: Malina żółta - uprawa odmiany 'Poranna Rosa' i 'Golden Queen' Malina żółta cieszy się coraz większą popularnością w uprawach amatorskich. Spotykane u nas odmiany maliny żółtej to malina 'Poranna Rosa' oraz malina 'Golden Queen'. Ich zalety to ciekawe żółte zabarwienie owoców, wyborny smak, możliwość owocowania latem i potem ponownie jesienią, a także mała podatność na choroby malin. Więcej... Przetwory z malin - malinowy sok, syrop, konfitura, dżem i sos Maliny to jedne z najpyszniejszych owoców drugiej połowy lata. Można je jeść na surowo, ale równie pyszne są z nich przetwory. Przekonaj się ile pysznych rzeczy można zrobić z malin np. nalewkę lub malinowe konfitury. Sprawdź jak proste jest zrobienie dżemu z malin. Domowej roboty sok z malin jest podobno nie do pobicia. Oto najlepsze przepisy na przetwory z malin! Więcej... Nalewka z malin, nalewka malinowa - sprawdzone przepisy Nalewka z malin to jeden z największych rarytasów w kredensie. Sprawdź ile ciekawych i prostych przepisów istnieje na nalewkę z malin. Sukces w robieniu nalewki z malin to pilnowanie się wskazówek w przepisie a także wysoka jakość owoców. Malinówka to nie tylko pyszny napój alkoholowy ale też sposób na zwalczenie przeziębienia. Przekonaj się sam jak smaczna może być nalewka z malin. Więcej...

Sadzenie malin z odkrytymi korzeniami. przyciąć wszystkie korzenie uszkodzone, zasuszone czy wyglądające na chore. wykopać dołek o szerokości 20 cm i głębokości 10 cm. korzenie sadzonek zanurzyć w mieszance ziemi i wody. rozłożyć równomiernie korzenie w dołku i ustawić roślinę pionowo. zasypać sadzonkę i dokładnie udeptać

^{Maliny możemy sadzić wiosną lub jesienią Chętnie sadzimy maliny w ogrodzie. Radzimy, jak sadzić maliny, jakie są najlepsze terminy sadzenia, jak wykonać cięcie i nawożenie malin. Chcesz mieć maliny w ogrodzie? Zobacz, jak sadzić maliny, ciąć, nawozić. Przygotowaliśmy poradnik uprawa malin - krok po kroku. Gdzie sadzić maliny? Maliny najlepiej sadzić na glebach żyznych, próchnicznych i lekko kwaśnych o pH 6,5. Maliny źle rosną na glebach ciężkich, zalewowych oraz bardzo lekkich, suchych i piaszczystych. Maliny wymagają dużo słońca, najlepsze więc będą stanowiska o wystawie południowo-wschodniej lub południowo-zachodniej. Wybierając miejsce sadzenia malin, pamiętaj że krzewy powinny być także osłonięte od wiatru, gdyż zwiększa on ryzyko przemarzania pędów oraz osłabia zawiązywanie owoców. Sadzenie malin - kiedy sadzić maliny? Sadzenie malin terminy: maliny z odsłoniętym systemem korzeniowym (w jutowych workach wypełnionych torfem) można sadzić późną jesienią (koniec października i początek listopada) lub wczesną wiosną. Maliny w doniczkach można sadzić o dowolnej porze roku. Maliny sadzimy płytko, tak by ich korzenie przykryte były warstwą gleby grubości około 2 cm. Po posadzeniu sadzonki malin podlewamy, ubijamy glebę wokół nich i przycinamy pęd na wysokości 10–15 cm nad ziemią. Umożliwimy w ten sposób mocne zakorzenienie się i rozrośnięcie krzewów owocowych, co zapewni dobry plon w następnym roku. Uprawa malin - pielęgnacja Uprawa malin: poradnik. Sposób prowadzenia krzewów oraz rodzaj i termin cięcia malin uzależniony jest od typu owocowania. Maliny owocujące na pędach dwuletnich dojrzewają latem (od lipca do początku sierpnia). Krzewy malin najlepiej prowadzić w formie szpaleru lub przy podporach (np. rozpięte na drucie). Rosną one dość silnie, tworząc długie pędy – nawet 2-2,5 m. Cięcie malin: po sezonie wycinamy jedynie te pędy, które zakończyły owocowanie, pozostawiając pędy jednoroczne. Maliny owocujące na pędach jednorocznych owocują latem i powtarzają owocowanie jesienią, dlatego nazywane są powtarzającymi. Uprawia się je zwykle w systemie zagonowym, czyli swobodnie rosnących krzewów. Wszystkie pędy wycina się późną jesienią lub wczesną wiosną tuż nad ziemią. Autor: Maliny z odsłoniętym systemem korzeniowym można sadzić wczesną wiosną lub jesienią MALINY. Jakie mają właściwości? Czy warto je jeść? Jak wykorzystać maliny w kuchni? >>Przeczytaj też: Maliny powtarzające owocowanie Uprawa malin - nawożenie i podlewanie Nawożenie krzewów malin to ważny element pielęgnacji rośliny. Przed posadzeniem krzewów malin warto zastosować nawożenie obornikiem lub nawozami zielonymi. W przypadku krzewów już rosnących jesienią do nawożenia malin stosujemy tzw. nawozy jesienne, które są bogate w fosfor i potas - zwiększają one odporność krzewów, pomagają przetrwać zimę w dobrej kondycji i zapewniają dobre plony. Wiosną stosuje się nawozy azotowe w trzech dawkach: w marcu, kwietniu i maju. Jeśli nie stosujemy nawozów mineralnych, warto co dwa lata krzewy malin zasilić obornikiem. Maliny mają płytki system korzeniowy. Wymagają regularnego podlewania, zwłaszcza w okresie suszy i zawiązywania owoców. Bez podlewania uprawa malin możliwa jest jedynie na wilgotnych glebach. Autor: GettyImages Maliny to jedne z najpopularniejszych krzewów owocowych uprawianych w ogrodach Skarby ogrodu - czy poznasz wszystkie owoce z domowego ogrodu i sadu? Pytanie 1 z 9 Owoc na zdjęciu to... porzeczka czarna borówka aronia}

Zaleca się podlewanie kaktusów cieplejszą wodą (30°C). Ciepła woda (powyżej 40°C) powoduje przegrzanie korzeni większość roślin ozdobnych i ich zamieranie, zimna zaś osłabienie rośliny (na liściach pojawiają się wgłębienia albo nieregularne plamy). Podlewanie roślin zimną wodą może spowodować gnicie korzeni, opadanie

Żółta malina (zdjęcie - w artykule), choć uważana jest za rzadkość wśród ogrodników, znana jest od dawna. Prawdziwi koneserzy malin z powodzeniem uprawiali niezwykłą roślinę od lat dwudziestych XX wieku. Pomimo faktu, że od tamtego czasu minęło prawie sto lat, żółta malina nie zyskała tak szerokiej popularności jak jej czerwona malina. Cechy wyróżniające Jagody malinowe prawie nie zawierają kwasu, więc smakują dużo słodsze niż odmiany. maliny zwykłe. Mają subtelny smak kwasu foliowego, który nadaje jagodom szczególnie przyjemny smak. Właśnie dlatego odmiany żółtych malin bardzo lubią dzieci. Malina malinowa nie zawiera alergenów, dlatego nadaje się nawet do alergii. Z niego możesz ugotować różne dżemy i dżemy. Ponieważ dojrzałość jagód nie występuje równocześnie, można cieszyć się smakiem słodkich owoców wystarczająco długo. Skład biochemiczny Żółte odmiany malin różnią się od zwykłych (czerwonych) nie tylko kolorem jagód. Skład biochemiczny tych owoców jest nieco inny niż czerwone jagody maliny, co stanowi istotną zaletę w kierunku żółtych odmian. Wysoka zawartość cukrów i niewielkich ilości kwasu sprawia, że żółta malina jest znacznie słodsza. Główną cechą składu biochemicznego żółtej maliny w porównaniu z czerwonymi owocami lub Aronią jest niska zawartość antocyjanów. Taka charakterystyczna cecha sprawia, że żółte owoce są szczególnie przydatne dla osób cierpiących na alergie, dzieci i kobiety w ciąży. Jagody z żółtej maliny są bogate w kwas foliowy, witaminę B9, która bierze udział w tworzeniu krwi, poprawia metabolizm i pomaga w syntezie ważnych związków. Wybór lokalizacji i prace przygotowawcze Pod sadzeniem żółtych malin lepiej jest zająć najbardziej oświetlone obszary. Gleba powinna być optymalnie zwilżona: nie dopuszcza się nadmiernej wilgoci. Pomimo tego, że żółta malina naprawdę nie potrzebuje wartości odżywczej ziemi, doświadczeni ogrodnicy zalecają wstępne wzbogacenie terenu obornikiem lub torfem. Aby uzyskać lepszy efekt, do mieszanki odżywczej można dodać piasek. Roślina nie zapuszcza korzeni w bagna, wapienne i suche gleby piaszczyste, słone bagna. Najlepiej sadzić maliny wzdłuż budynków i płotów. Idealnymi poprzednikami są takie kultury: marchew, cukinia, ogórki, rośliny strączkowe. Lepiej, jeśli ziemniaki, papryka, truskawki lub pomidory nie rosną w miejscu przeznaczonym do sadzenia malin. Te rośliny mają te same szkodniki i cierpią na te same choroby, co żółta malina. Sadzenie i konserwacja nie wymagają od ogrodników określonych umiejętności i są przeprowadzane zgodnie z ogólnymi zaleceniami. Malina żółta jest słabo odporna na suszę i odporna na zimę. To jest kochająca wilgoć i kochająca światło roślina jagodowa. W niezabezpieczonych obszarach szypułki malin mogą cierpieć z powodu silnych wiatrów, którym często towarzyszą niskie temperatury. Jednocześnie obserwuje się śmierć pąków i górnej części łodygi nawet w najbardziej zimowych odmianach. Żółta malina: sadzenie Najlepszy czas na sadzenie żółtych malin - jesienią i wiosną. Jeśli używa się zielonych sadzonek, sadzenie najlepiej wykonywać latem. Do sadzenia dołów lub rowy są przygotowane. W pierwszym przypadku doły wykopują wymiary 40 x 50 cm Odległość między otworami powinna wynosić co najmniej 1 m, a między rzędami 2 m. Szyja korzeniowa młodych sadzonek musi znajdować się kilka centymetrów nad poziomem ziemi, w przeciwnym razie będzie równa poziomowi powierzchni. W przypadku kopania wykopany jest fosa o głębokości 50 cm i głębokości 45 cm Odległość między rzędami powinna wynosić od około 1 metra do 50 cm, a mieszankę składników odżywczych można przygotowywać za pomocą zbutwiałego obornika, nawozu mineralnego i gleby o najwyższej żyznej glebie. Dalsze działania są przeprowadzane zgodnie z tym samym algorytmem, co przy sadzeniu roślin w dołach. Ostatnim etapem lądowania jest mulczowanie gleby torf, humus lub sucha ziemia. Jeśli sadzonki są dobrze rozwiniętymi pąkami, przycina się je do 30 cm. Żółta malina: pielęgnacja Malina Yellowberry nie jest rośliną odporną na zimno. Jednak w klimacie umiarkowanym wiele odmian może dobrze zimować bez żadnego schronienia. Aby udane zimowanie malinowe krzewy musiały być wciągnięte w kok i niezbyt mocno związane. Wtedy możesz zgiąć belki do siebie i zawiązać szczyty. Czasami ogrodnicy po prostu przyczepiają każdy krzak do ziemi. Te czynności najlepiej wykonywać przy ciepłej pogodzie, gdy znak termometru nie spadł jeszcze poniżej 6 stopni Celsjusza. W procesie przypinania szypułek malin do gleby, integralność rośliny może być łatwo uszkodzona, dlatego wszelkie manipulacje powinny być wykonywane z najwyższą starannością. Niektórzy ogrodnicy zalecają pokrycie krzaków świerkowymi liśćmi lub zasypywanie śniegiem. Nawóz W październiku żółta malina potrzebuje nawozu organicznego w postaci kompostu lub gnijącego nawozu. Na jednym krzaku rośliny wymagane jest użycie jednego kubła nawozu. Jesienią jesienia jest suche, maliny są obficie podlewane wodą (co najmniej trzy wiadra wody pod każdym krzakiem). Ogrodnicy amatorzy powinni pamiętać, że dla pomyślnej uprawy żółtych malin należy zwrócić szczególną uwagę na ściółkowanie gleby pod sadzeniem, ponieważ: przyczynia się do zachowania wilgoci w strefie korzeni; zakłóca wzrost chwastów; zatrzymuje ciepło i chroni korzenie przed mrozem. Żółty malina, sadzenie i pielęgnacja co jest dość proste, uwielbia azot i stale wilgotną glebę. Dlatego krzewy obficie podlewały napar z chwastów na początku czerwca. Napar chwastów jest dobrze rozcieńczony wodą w stosunku 1:10. W celu zachowania wilgoci w glebie tak długo, jak to możliwe i zapobiegania pojawianiu się chwastów, pod maliny wylewa się gnojowicę lub zarośla spod wlewu chwastów. Popularne odmiany Najczęstsze odmiany żółtych malin w naszym regionie to: Złote kopuły - powtarzająca się odmiana malin, której owoce mają złotożółty kolor i zaokrąglony kształt. Średniej wielkości krzewy. Żółty olbrzym - żółta malina, której zdjęcie imponuje wszystkim swoim pięknem. Krzewy rosną potężnie (do 2 m) i rozprzestrzeniają się. Jagody mają duży, żółty lub bursztynowy kolor. Miąższ jest wystarczająco pachnący i gęsty. Okres dojrzewania to lato. Odmiana odporna na zimę. Morela - powtarzający się rodzaj odmiany. Złote jagody moreli kolor. Owoc ma stożkowaty kształt średniej wielkości. Roślina jest krótka i nieco rozwalona. Runaway - różnorodność żółtych malin o wysokich plonach. Okres dojrzewania to lato. Jagody mają złoty pomarańczowy kolor i zaokrąglony stożkowaty kształt. Owoce średniej wielkości. Krzewy są średniej wielkości i średnio rozwalone. Kontrola szkodników Żółta malina jest odporna na choroby. Zapobieganie chorobom leży w tych samych środkach, co szkodniki. Większość chorób może być spowodowana zbyt zimną wodą, która jest używana do podlewania lub zagęszczania nasadzeń. W celu zapobiegania inwazji szkodników, żółte maliny powinny być cięte jesienią, usunąć opadłe liście i wykopać ziemię. W sezonie aktywnego wzrostu nie można tolerować pojawienia się chwastów w malinach. Wniosek Pomimo wszystkich zalet, odmiany żółtych malin są rzadkością w naszych ogrodach. Oprócz wszystkich korzystnych właściwości i smaku, ma on tę zaletę, że doceni każdy ogrodnik - przy minimalnej staranności, roślina jest w stanie produkować ogromne plony wspaniałych jagód.

Ogólnie rzecz biorąc, podlewanie winogron dzieli się na trzy fazy: Podczas powstawania nerek i ich kwitnienia. Kiedy pojawiają się jajniki. Podczas wzrostu krzewu i dojrzewania jagód. W pierwszym roku wzrostu winorośli należy go podlewać co tydzień, zużywając do 15–20 l wody. W drugim roku krzaki są podlewane dwa razy w tygodniu.

^{Na dobre plonowanie malin i uzyskanie owoców wysokiej jakości wpływa wiele czynników ( wybór stanowiska, przygotowanie gleby, zdrowotność plantacji, brak zachwaszczenia, zaopatrzenie w wodę i składniki pokarmowe, obecność owadów zapylających). Duże znaczenie ma także odmiana, materiał szkółkarski, metoda prowadzenia plantacji, zbiór owoców. Zakłada się, że maliny z uprawy polowej przeznaczone są głównie do mrożenia i przetwórstwa. W technologii produkcji należy uwzględnić maszynowy zbiór owoców. W polowej uprawie malin owocujących na tegorocznych pędach, w czasie jednego sezonu wegetacyjnego, następuje wzrost licznych pędów, zawiązywanie pąków kwiatowych, kwitnienie, wzrost i dojrzewanie owoców, a następnie przejście w stan spoczynku. W następnym roku cały cykl rozwojowy powtarza się. Wprowadzenie do uprawy w Polsce pierwszej odmiany owocującej na tegorocznych pędach, którą była ‘Polana’, a później ‘Polka’ sprawiło, że obecnie ta forma dominuje w uprawie. Przetwórcy zaakceptowali już przesunięcie skupu na okres późnoletni i jesienny. Wymienione odmiany pozwalają uzyskać mrożonki wyższej jakości. W uprawie owoców deserowych wydłużył się okres podaży, co jest istotnym czynnikiem rozwoju tego rynku. Korzyścią dla plantatorów jest możliwość zastosowania uproszczonego, mniej pracochłonnego, sposobu prowadzenia roślin oraz ograniczenie ryzyka, wynikającego z przemarzania pędów i przymrozków wiosennych, a także uszkodzeń powodowanych przez niektóre choroby (zamieranie pędów) lub szkodniki (kistnik malinowiec). Odmiany Oprócz odmiany ‘Polana’ i ‘Polka’, do uprawy w warunkach polowych z przeznaczeniem owoców do przetwórstwa, nadaje się ‘Polesie’. ‘Polana’ – uprawiana w Polsce ponad 20 lat, jest nadal godna polecenia, szczególnie do produkcji soków. Charakteryzuje się najwyższą plennością i najbardziej sztywnymi pędami spośród wymienionych odmian. Zbiór maszynowy owoców jest możliwy, chociaż utrudniony ze względu na dużą siłę potrzebną do oderwania owocu od dna kwiatowego. Zaletą tej odmiany jest odporność na wirusa krzaczastej karłowatości maliny, a wadą podatność na uszkodzenie korzeni, szczególnie przy nadmiarze wody w glebie. Zaleca się więc uprawę na podwyższonych zagonach, z możliwością kontrolowanego nawadniania. ‘Polka’ jest już znana i ceniona w wielu krajach świata. Uprawiana jest tam niemal wyłącznie pod osłonami jako odmiana deserowa. Szczególne cechy owoców to: atrakcyjny wygląd, smak, trwałość pozbiorcza i przydatność do transportu na dalsze odległości. W Polsce uprawiana jest głównie w polu, a większość owoców przeznaczana jest do przetwórstwa. Wadą tej odmiany jest podatność na wirusa krzaczastej karłowatości maliny, który może powodować rozpadanie się owoców oraz na choroby systemu korzeniowego. Dlatego celowa jest uprawa na podwyższonych zagonach z kontrolowanym nawodnieniem. Owoce można zbierać maszynowo, zwłaszcza przy sprzyjającej pogodzie. ‘Polesie’ w uprawie towarowej nie jest sprawdzona w takim stopniu jak wcześniej opisane odmiany. Ma duże owoce, ciemnoczerwone, nieco omszone, bogate w antocyjany i kwas elagowy. Są doskonałe na soki i przetwory wysokiej jakości. Odmiana ta może być porażana przez wirusa krzaczastej karłowatości maliny. Z dotychczasowych badań wynika, że zbiór maszynowy owoców jest utrudniony i zależny w dużym stopniu od pogody. Tylko z sadzonek kwalifikowanych Polowe plantacje malin prowadzone są zazwyczaj przez kilka do kilkunastu lat. Ważne jest więc, aby sadzonki były zdrowe, pozyskane w odpowiednim terminie i właściwie przechowane. Powinny więc pochodzić z kwalifikowanych, renomowanych szkółek. Tylko takie sadzonki są wolne od wirusów, zwłaszcza wirusa krzaczastej karłowatości, maliny lub chorób systemu korzeniowego. Odmiany maliny owocujące na tegorocznych pędach wchodzą późno w okres spoczynku, co wynika z równoczesnego wzrostu i owocowania roślin. W badaniach, przeprowadzonych przez pracowników SZD Brzezna i UR Kraków z odmianą ‘Polka’, wykazano, że najkorzystniejszym terminem wykopywania sadzonek jest przełom października i listopada. Wraz z wydłużającym się okresem przechowywania, szczególnie w niekorzystnych warunkach, następowało wyczerpywanie się substancji zapasowych. Sadzonki malin powinny więc być przechowywane w przystosowanej do tego celu chłodni. Plantacje można też zakładać późnym latem lub wczesną jesienią z sadzonek doniczkowanych, uzyskanych z odcinków korzeni. W SZD Brzezna w pierwszym roku owocowania uzyskano z rośliny średnio 0,8 kg owoców, co stanowi równowartość sadzonki. Uzasadnione jest więc zakładanie plantacji wyłącznie przy użyciu sadzonek kwalifikowanych. Stosowanie agrowłókniny Do uzyskania wysokiego plonu owoców, oprócz standardowych czynników plonotwórczych, może przyczynić się użycie białej i czarnej agrowłókniny. Białą agrowłókninę stosuje się do okrywania rzędów roślin od przedwiośnia do czasu, gdy pędy osiągną wysokość około 30 cm. W doświadczeniu przeprowadzonym w Wierzbicy Kolonii w 2009 r., pod wpływem tego zabiegu plon odmiany ‘Polka’ wzrósł o 27%, a owoce dojrzewały o 12 dni wcześniej. Czarna agrowłóknina może być użyta do ściółkowania gleby po obydwu stronach rzędu malin, z pozostawieniem wąskiej przestrzeni w rzędzie do wyrastanie pędów. Jest to szczególnie korzystne w uprawie malin na podwyższonych zagonach. Zabieg ten zapobiega zachwaszczeniu i stwarza roślinom korzystniejsze warunki wzrostu i owocowania (wyższa temperatura i bardziej stabilna wilgotność gleby). Prowadzenie plantacji Czasem korzystne może być prowadzenie plantacji z owocowaniem roślin na tegorocznych i dwuletnich pędach. Pozostawia się wtedy do owocowania dolną część pędu, która nie owocowała w poprzednim roku, a także pędy wyrastające w danym roku. W tym przypadku owoce dojrzewają od czerwca do przymrozków jesiennych. W SZD Brzezna plon owoców prowadzonej w ten sposób odmiany ‘Polka’ wzrósł o 26%. Niedogodnością tej metody jest konieczność wycinania pojedynczych pędów oddzielnie. Również okrywanie rzędów białą agrowłókniną jest niemożliwe. Zbiór – maszynowy czy ręczny Maliny z produkcji polowej przeznaczone są na ogół do przetwórstwa. Uzyskuje się za nie zazwyczaj niższą cenę niż za owoce deserowe. Dlatego zaleca się produkcję na dużą skalę. Produkcja może być ograniczana, pracochłonnością zbioru. Wielkość plantacji należy więc dostosować do możliwości zbioru ręcznego lub maszynowego. Z punktu widzenia optymalizacji kosztów produkcji szczególnie istotna jest wydajność z jednostki powierzchni, gdyż wyższy plon owoców wiąże się z niższymi kosztami jednostkowymi. Należy też wspomnieć o jakości owoców, co zazwyczaj ma wpływ na uzyskiwaną cenę. W uprawie polowej malin z przeznaczeniem owoców do przetwórstwa wzrasta znaczenie zbioru maszynowego. Spośród uprawianych w Polsce odmian owocujących na tegorocznych pędach, najbardziej do tego celu nadaje się ‘Polka’. Maszynowy zbiór utrudnia duże zagęszczenie liści, a szczególnie osłonięcie dużej części owoców przez duże liście. Ponadto w początkowym okresie zbioru, do otrząsania owoców trzeba użyć dość dużej siły, co może powodować zbiór niedojrzałych owoców z szypułkami. Dobrze byłoby, aby pierwsze dwa lub trzy zbiory wykonywane były ręcznie, a pozostałe maszynowo. Artykuł pochodzi z nr 10/2011 czasopisma "Owoce Warzywa kwiaty" Autor: Dr Jan Danek Sadowniczy Zakład Doświadczalny Brzezna} Większość roślin podlewamy od góry, czyli na ziemię. Istnieją jednak ich gatunki, które nie tolerują kontaktu liści z wodą. Podlewamy je wówczas od dołu, tzn. napełniamy wodą ich podstawki i czekamy, aż wchłoną wodę. Oprócz podlewania niektórym roślinom do prawidłowego wzrostu i rozwoju niezbędne jest zraszanie liści.

wymagania glebowe i klimatyczne| sadzenie| odmiany| pielęgnacja| nawożenie| przycinanie| rozmnażanie| zbiór i przechowywanie| choroby i szkodniki Malina Malina jest krzewem dziko rosnącym w lasach. Jest również chętnie uprawiana w ogrodach przydomowych, ze względu na smaczne i bardzo wartościowe owoce. Jest krzewem o długich, wiotkich, dorastających do 2 metrów pędach i i zielonych liściach z białawym spodem. Owoc maliny składa się ze ściśle przylegających do siebie, małych pestkowców, zebranych w owoc złożony, który w porze dojrzewania lekko oddziela się od stożkowatego dna kwiatowego. Owoce maliny najczęściej są czerwone, jednak są też odmiany o owocach żółtych lub ciemnopurpurowych. Maliny to pyszne i aromatyczne owoce, bardzo cenione również ze względu na swoje właściwości zdrowotne. W ich owocach są kwasy organiczne (takie, jak askorbinowy, cytrynowy, jabłkowy czy salicylowy), pektyny, antocyjany, związki śluzowe i błonnik. Zawierają mnóstwo witamin, między innymi C, E, K, PP i z grupy B, a także wiele składników mineralnych, takich jak potas, magnez wapń czy żelazo. Cenione są również liście malin, które zawierają garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne i sole mineralne, dzięki czemu mają właściwości przeciwbakteryjne, ściągające i przeciwzapalne. Zarówno owoce, jak i liście malin są znakomitym środkiem przeciwgorączkowym. Owoce maliny dzięki zawartości kwasu elagowego mają właściwości antybakteryjne, przeciwbólowe, uspokajające, obniżające ciśnienie krwi, wspomagają też leczenie przeziębień, zapaleń jamy ustnej, gardła i krtani. Maliny są również stosowane w diecie i kuracjach odchudzających - biorą udział w procesach trawiennych i oczyszczają organizm z toksyn. Mają właściwości antyoksydacyjne - pomagają usuwać wolne rodniki z organizmu. Najsmaczniejsze są maliny zrywane prosto z krzaka. Możemy jeść je na surowo, a także robić z nich pyszne konfitury, galaretki, soki, syropy czy nalewki. Używane są jako dodatek do lodów, ciast, musów, a nawet do dań mięsnych, na przykład z wołowiny, wieprzowiny czy drobiu. Sok z malin doskonale rozgrzewa organizm, jest nieoceniony podczas jesiennych i zimowych wieczorów. Owoce maliny są również składnikiem wielu kosmetyków używanych do pielęgnacji skóry, ponieważ doskonale ją nawilżają, wygładzają, tonizują i ujędrniają. Regulują również wydzielanie serum i działają antyseptycznie, a także naturalnie oczyszczają skórę, usuwając martwy naskórek, odprężają ją i poprawiają jej koloryt. Uprawa malin jest dosyć prosta, dlatego warto mieć je w swoim ogrodzie. Te wyhodowane samodzielnie są najzdrowsze, najbardziej aromatyczne i wartościowe. Wymagania glebowe i klimatyczne Maliny najlepiej rosną w miejscach słonecznych. Lubią gleby żyzne, bogate w składniki odżywcze, ale przepuszczalne i lekko kwaśne, o pH w granicach 5,5 - 6,5. Nie znoszą gleb zasadowych. Lubią wilgoć w podłożu, ale nie udają się na terenach zbyt mokrych, o wysokim poziomie wód gruntowych. Gorzej rosną też na glebach zbyt luźnych, piaszczystych, ponieważ mają płytki system korzeniowy i na takiej glebie problemem może być odpowiednie dostarczanie krzewom wody i składników pokarmowych. Bardzo dobrze znoszą temperatury zimowe. Sadzenie Ponieważ maliny będą rosły w tym samym miejscu przez kilka następnych lat, ważne jest odpowiednie przygotowanie gleby pod ich uprawę. Należy starannie oczyścić ją z chwastów, zwłaszcza tych wieloletnich, takich jak perz czy powój. Warto wzbogacić glebę w materię organiczną. Dobrze jest również zbadać odczyn gleby za pomocą kwasomierza i w miarę potrzeb skorygować go zakwaszając lub odkwaszając glebę. Maliny można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Głębokość sadzenia nie jest duża, wystarczy wykopać za pomocą szpadla dołek na głębokość 15-20 cm. Po posadzeniu trzeba dobrze ucisnąć glebę wokół rośliny i obficie ją podlać. Należy również przyciąć sekatorem pędy maliny na długość około 30 cm. Jeśli rośliny sadzimy w rzędach, odległość pomiędzy nimi powinna wynosić dwa metry. Rośliny w rządzie, w zależności od odmiany, mogą rosnąć w odstępie 50-100 cm. Krzewy malin możemy uprawiać na płasko, ale warto je uprawiać w redlinach, czyli usypanych wałach ziemi o wysokości 15-30 cm. Taki sposób uprawy ogranicza ryzyko występowania chorób korzeniowych. Krzewy malin, zwłaszcza odmian jesiennych, możemy posadzić również w nieregularnych grupach, tworząc naturalne maliniaki, podobne do tych naturalnie rosnących w lasach. Odmiany Odmiany malin dzielą się na dwa podstawowe rodzaje owocujące jednorazowo, zwane potocznie letnimi i powtarzające owocowanie, zwane jesiennymi. Malina owocująca jednorazowo zawiązuje pąki kwiatowe na dwuletnich pędach i owocuje tylko raz w ciągu roku, w czerwcu lub w lipcu. Odmiana powtarzająca owocuje na pędach jednorocznych i wydaje owoce dwa razy w ciągu roku, najpierw w czerwcu lub lipcu, a później we wrześniu lub październiku. Oba rodzaje różnią się przez to sposobem cięcia i prowadzenia uprawy. Odmiany malin owocujących jednorazowo to między innymi Laszka, Sokolica, Tulameen czy Glen Ample. Powtarzające owocowanie to na przykład Polana, Polka, Polesie czy Pokusa. Ciekawą odmianą jest Poranna Rosa, o żółtych owocach. Pielęgnacja Ściółkowanie Do ściółkowania malin można używać agrotkaniny lub agrowłókniny, które znacznie ograniczają wzrost chwastów, odrostów korzeniowych, a także dłużej utrzymują wilgoć w glebie. Maliny możemy ściółkować również korą sosnową. Odchwaszczanie i usuwanie odrośli korzeniowych: Jeśli nie stosujemy ściółkowania, należy regularnie odchwaszczać naszą uprawę. Chwasty można wyrywać ręcznie lub usuwać za pomocą motyczki bądź pazurków. Oprócz chwastów, należy również usuwać odrosty korzeniowe, które malina wypuszcza bardzo łatwo. Odrosty stanowią konkurencję dla krzewów, sprzyjają też występowaniu chorób pędowych. Te wyrastające wewnątrz krzewów i obok nich możemy usuwać ręcznie lub wycinać sekatorem. Te pojawiające się w większej odległości od krzaka można wykopywać motyczką lub szpadlem. Wiosenne niszczenie młodych odrostów jest bardzo korzystne dla malin, gdyż dzięki temu uzyskamy większe owoce, a wyrastające później młode pędy będą mniej narażone na działanie chorób i szkodników. Przycinanie Każdą odmianę warto przyciąć po posadzeniu, nawet jeśli poświęcamy w ten sposób pierwszy zbiór, który i tak w pierwszym roku byłby niewielki. Dzięki temu wspomagamy prawidłowe ukorzenienie się roślin. Wszystkie cięcia wykonujemy za pomocą sekatora, najlepiej w suche i pogodne dni, aby rany po cięciu mogły dobrze wyschnąć. Maliny owocujące jednorazowo: Owoce pojawiają się na pędach dwuletnich, więc po zakończeniu owocowania (latem lub jesienią) należy przyciąć równo z ziemią pędy, które w tym roku owocowały. Wycinamy także pędy najsłabsze oraz nadmiernie zagęszczające krzewy. Zostawiamy najwyżej 10-12 najsilniejszych pędów na krzaku. Maliny powtarzające owocowanie: Owoce pojawiają się dwukrotnie w ciągu sezonu, nie tworzą się jednak na tych samych pędach. W czerwcu lub lipcu pojawiają się u nasady pędów dwuletnich, a we wrześniu lub październiku na czubkach pędów jednorocznych. Czubek pędu jednorocznego po owocowaniu usycha, więc odcinamy go sekatorem. W następnym roku latem na tym dwuletnim już pędzie owoce pojawią się u nasady, a wtedy po zakończeniu owocowania pędy przycinamy równo z ziemią. Pąki u nasady tego pędu zaczną aktywność następnej wiosny, tworząc nowe pędy jednoroczne. Dodatkowo usuwamy pędy słabe i zbyt liczne, aby krzewy nie były zbyt gęste i do ich wnętrza mogło dotrzeć światło. Najczęściej w uprawie maliny jesiennej usuwa się jesienią wszystkie pędy, skracając je przy samej ziemi, tak, aby krzaki owocowały tylko raz w sezonie, na pędach jednorocznych we wrześniu lub październiku. Owoce są wtedy większe i lepszej jakości. Podlewanie Malina jest gatunkiem o dużych wymaganiach wodnych, zwłaszcza w okresie od kwitnienia do początku dojrzewania owoców. Przesuszenie roślin w tym okresie może spowodować, że owoce będą drobniejsze, a plony niższe. Jeśli jest sucho, należy więc zadbać o regularne podlewanie krzewów. Należy jednak zwracać uwagę, by nie moczyć liści i pędów, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Podlewanie roślin ogrodowych Palikowanie Dla malin owocujących w lecie palikowanie jest niezbędne, wskazane jest również dla tych odmian malin powtarzających owocowanie, które mają owocować dwukrotnie w ciągu sezonu. Jeśli mają owocować tylko na pędach jednorocznych, mogą być uprawiane jako wolnostojące, bez stosowania podpór. Te, które podpór potrzebują, możemy prowadzić w różny sposób. Do wyboru mamy: Szpaler pojedynczy: Na początku i końcu rzędu wbijamy grube paliki o wysokości około 140 cm nad ziemią, do których na wysokości około 120 cm przywiązujemy drut. Można przywiązać również dwa lub trzy kolejne druty, na mniejszej wysokości, aby pędy były bardziej stabilne. Pędy malin rozkładamy w wachlarz i przywiązujemy je do drutu w taki sposób, by na jednym metrze bieżącym rzędu mieściło się około 12 silnych pędów. Przy odpowiedniej ilości pędów korzystne jest skrócenie ich do wysokości 160-170 cm. Szpaler podwójny: Polega na rozdzieleniu pędów i przywiązaniu ich do dwóch równoległych drutów, umieszczonych na wysokości 120 cm po obydwu stronach rzędu. Druty rozpinamy zwykle w odległości około 50-60 cm od siebie. Metoda holenderska: Druty rozpinamy po obu stronach rządka, na wysokości około 80 cm i w odległości 80 cm od siebie. Po jednej stronie przywiązujemy pędy ubiegłoroczne, które w tym roku będą owocować. Po drugiej stronie pędy tegoroczne, gdy tylko będą wystarczająco rozwinięte. Będą one owocować w przyszłym roku. Owoce zbiera się wtedy w kolejnych latach na przemian, raz po jednej, raz po drugiej stronie. Nawożenie Maliny do prawidłowego wzrostu i rozwoju potrzebują dużo azotu. Możemy stosować nawożenie organiczne i mineralne. Pamiętajmy, aby stosowane nawozy dobrze wymieszać z górną warstwą gleby za pomocą wideł lub szpadla. Nawozy organiczne obornik - przekompostowany, suszony lub granulowany, kompost - dowiedź się jak wykorzystać kompost w swoim ogrodzie, wermikompost, nawozy zielone - stosowane jak przedplon pod nowe sadzonki. Szczególnie polecane są mieszanki nawozów zielonych w postaci łubinu, peluszki, wyki lub bobu z dodatkiem facelii, słonecznika oraz kukurydzy. Nawozy mineralne jednoskładnikowe: Stosując je dobrze jest znać dokładnie zawartość składników pokarmowych w glebie - badanie gleby pod kątem zawartości mikro- i makroelementów można zlecić w stacji rolniczo-chemicznej. wieloskładnikowe: Należy wybierać te nie zawierające chloru, gdyż malina jest wrażliwa na chlorki. W centrach ogrodniczych są dostępne nawozy specjalnie przeznaczone dla krzewów jagodowych, które mają odpowiednio dl nich dobrane i zbilansowane składniki pokarmowe, więc warto skorzystać właśnie z nich. Rozmnażanie W warunkach amatorskich maliny najłatwiej jest rozmnożyć przez odrosty. Wystarczy wykopać i posadzić w nowym miejscu odrost korzeniowy. Aby pobrać sadzonkę, należy energicznie wbić łopatę między roślinę macierzystą a odrost, by przeciąć łączący je korzeń. Odrosty należy pobierać tylko od zdrowych malin. W przypadku produkcji sadzonek na większą skalę, maliny rozmnaża się z sadzonek korzeniowych lub za pomocą sztobrów. Rozmnażanie z sadzonek korzeniowych polega na tym, że odkopuje się od rośliny powstałe odrosty i tnie korzenie na kawałki o długości 10-15 cm. Pocięte wkłada się bezpośrednio do ziemi na głębokość 5 cm. Wiosną ze śpiących oczek wyrastają młode pędy. W przypadku rozmnażania za pomocą sztobrów, czyli sadzonek zdrewniałych, na 10-15 cm odcinki tnie się jednoroczne, zdrewniałe pędy malin. To właśnie są sztobry. Powinny one mieć co najmniej jeden dobrze wykształcony pąk. Podobnie jak sadzonki korzeniowe, sztobry sadzimy bezpośrednio do ziemi. Należy przy tym zwracać uwagę, żeby pąk wystawał tuż nad powierzchnią ziemi. Zbiór i przechowywanie Maliny zbieramy w miarę dojrzewania, najlepiej zaraz po osiągnięciu dojrzałości. Dojrzałe są wtedy, gdy przy pociągnięciu łatwo oddzielają się od dna kwiatowego. Latem zwykle zbiera się maliny dwa lub trzy razy w tygodniu, jesienią, gdy owoce dojrzewają wolniej, raz lub dwa razy w tygodniu. Należy zbierać owoce suche, gdyż wilgotne szybciej gniją. Maliny są bardzo nietrwałe i nie nadają się do dłuższego przechowywania. Można je przechowywać nie dłużej, niż dwa dni. Jeśli chcemy przechowywać je dłużej, można je zamrozić. Choroby i szkodniki Krzewy malin narażone są na liczne choroby, przede wszystkim o podłożu grzybowym oraz wirusowym, a także atakowane są przez różnego rodzaju szkodniki. W przypadku malin wiele problemów związanych z chorobami i szkodnikami jest spowodowana niewłaściwymi warunkami uprawy. Zwracajmy uwagę ich wymagania oraz potrzeby, zarówno pod względem stanowiska i podłoża, jak również zabiegów pielęgnacyjnych. Odpowiednia uprawa i pielęgnacja na pewno przełoży się na zdrowotność naszych malin, a przez to również na jakość i ilość owoców. Jeśli rośliny zostaną porażone przez chorobę lub zaatakowane przez szkodniki, do ich zwalczania możemy stosować różnego rodzaju środki, naturalne lub chemiczne, przestrzegając zawsze zaleceń na etykietach. Do najczęstszych chorób i szkodników malin należą: Choroby: antraknoza maliny szara pleśń zamieranie pędów malin biała plamistość liści maliny chloroza nerwów liści maliny guzowatość korzeni krzaczasta karłowatość maliny mączniak prawdziwy maliny karłowatość maliny Szkodniki: kwieciak malinowiec przędziorek chmielowiec pryszczarek namalinek łodygowy kistnik malinowiec przebarwiacz malinowiec pryszczarek malinowiec mszyce (maliniaka, malinowa) zwójka różoweczka przeziernik malinowiec chrabąszcz majowy

JOkLZ4F.

f1gbzerajb.pages.dev/84

f1gbzerajb.pages.dev/27

f1gbzerajb.pages.dev/33

f1gbzerajb.pages.dev/73

f1gbzerajb.pages.dev/64

f1gbzerajb.pages.dev/88

f1gbzerajb.pages.dev/11

f1gbzerajb.pages.dev/95